خطبه علی (علیه السلام) در سوگ فاطمه (علیها سلام) 

   بسم الله الرحمن الرحیم
193 وَ مِنْ کَلاَمٍ لَهُ (ع)

رُوِیَ عَنْهُ أَنَّهُ قَالَهُ عِنْدَ دَفْنِ سَیِّدَةِ اَلنِّسَاءِ

فَاطِمَةَ ع ؟ کَالْمُنَاجِی بِهِ ؟ رَسُولَ اَللَّهِ ص ؟ عِنْدَ قَبْرِهِ اَلسَّلاَمُ عَلَیْکَ یَا ؟ رَسُولَ اَللَّهِ ؟ عَنِّی وَ عَنِ اِبْنَتِکَ اَلنَّازِلَةِ فِی جِوَارِکَ وَ اَلسَّرِیعَةِ اَللَّحَاقِ بِکَ قَلَّ یَا ؟ رَسُولَ اَللَّهِ ؟ عَنْ صَفِیَّتِکَ صَبْرِی وَ رَقَّ عَنْهَا تَجَلُّدِی إِلاَّ أَنَّ لِی فِی اَلتَّأَسِّی بِعَظِیمِ فُرْقَتِکَ وَ فَادِحِ مُصِیبَتِکَ مَوْضِعَ تَعَزٍّ فَلَقَدْ وَسَّدْتُکَ فِی مَلْحُودَةِ قَبْرِکَ وَ فَاضَتْ بَیْنَ نَحْرِی وَ صَدْرِی نَفْسُکَ إِنَّا لِلَّهِ وَ إِنَّا إِلَیْهِ راجِعُونَ 6 11 2 : 156 فَلَقَدِ اُسْتُرْجِعَتِ اَلْوَدِیعَةُ وَ أُخِذَتِ اَلرَّهِینَةُ أَمَّا حُزْنِی فَسَرْمَدٌ وَ أَمَّا لَیْلِی فَمُسَهَّدٌ إِلَى أَنْ یَخْتَارَ اَللَّهُ لِی دَارَکَ اَلَّتِی أَنْتَ بِهَا مُقِیمٌ وَ سَتُنَبِّئُکَ اِبْنَتُکَ بِتَضَافُرِ أُمَّتِکَ عَلَى هَضْمِهَا فَأَحْفِهَا اَلسُّؤَالَ وَ اِسْتَخْبِرْهَا اَلْحَالَ هَذَا وَ لَمْ یَطُلِ اَلْعَهْدُ وَ لَمْ یَخْلُ مِنْکَ اَلذِّکْرُ وَ اَلسَّلاَمُ عَلَیْکُمَا سَلاَمَ مُوَدِّعٍ لاَ قَالٍ وَ لاَ سَئِمٍ فَإِنْ أَنْصَرِفْ فَلاَ عَنْ مَلاَلَةٍ وَ إِنْ أُقِمْ فَلاَ عَنْ سُوءِ ظَنٍّ بِمَا وَعَدَ اَللَّهُ اَلصَّابِرِینَ

از سخنان آنحضرت علیه السّلام است ، و از آنجناب روایت شده که هنگامیکه ( با دلى پر سوز و جگرى پر گداز نعش همسر عزیزش ) فاطمه علیها السّلام را بخاک میسپرد ( از شدّت رنج و اندوه ) همچون کسیکه با رسول خدا صلّى اللّه علیه و آله براز و نیاز پردازد ، نزد قبر آنحضرت ( را مخاطب و ) عرض کرد :

یا رسول اللّه از من و از دخترت که در جوار تو فرود آمده ، و زود ( پس از هفتاد و پنج روز على را تنها گذارده و ) بتو پیوست ، درود باد یا رسول اللّه نیروى شکیب من از ( شدّت درد هجران بانوئى مهربان و زنى عزیز و محبوب مانند فاطمه ) دختر پاکیزه گوهر تو کم گردید ، و تاب و توانم از ( رفتن ) او از دست رفت ، با اینکه درد جدائى و فراق و اندوه بر مصیبت تو ( که بزرگترین مصائب است در من اثر عمیقى بخشیده ، و بنیان طاقت مرا منهدم ساخت و ) بر من گران افتاد ، با این وصف جائى