وب آقا مسعود ده نمکی عزیزبسم الله الرحمن الرحیم
سیماى حضرت سید الشهداء حسین بن على علیه السلام
((آدرس مطلب : فضائل و سیره چهارده معصوم (علیهم السلام) در آثار استاد علامه حسن زاده آملی))
دعا، قرآن و عبادت حضرت سید الشهداء علیه السلام
ماذا وجد من فقدک ؟
گویم : آن که خدا دارد چرا بى نور است ؟ تعبیر امام سید الشهداء حسین بن امام على علیه السلام در دعاى عرفه چه قدر شیرین و دلنشین و شیوا است که : ماذا وجد من فقدک و ماالذى فقد من وجدک ؟
آن کس که تو را دارد جانا ز چه محروم است ؟
من که نشدم محروم تا با تو بپیوستم
کى رفته اى ز دل که تمنا کنم تو را؟!
به کلام کامل عرشى حضرت سید الشهداء امام ابو عبدالله در دعاى شریف عرفه در بیان توحید صمدى توجه بفرمایید که کل الصید فى جوف الفرا:
کیف یستدل علیک بما هو فى وجوده مفتقر الیک ؟ ایکون لغیرک من الظهور ما لیس لک حتى یکون هو المظهر نک ؟ متى غبت حتى تحتاج الى دلیل یدل علیک ، و متى بعدت حتى تکون الاثار هى التى توصل الیک ؟ عمیت عین لا تراک علیها رقیبا، و خسرت صفقه عبدلک تجعل له من حبک نصیبا... ؛
آیا غیر تو را نصیبى از ظهور است که تو از آن بى بهره باشى و آنگاه او تو را ظاهر سازد؟ کى غایب بوده اى که محتاج به دلیلى باشى تا بر تو دلالت کند، کى دور بوده اى که آثار، ما را به وصلت برساند؟ کور است چشمى که تو را مراقب خویش نبیند. زیانکار است بنده اى که از عشقت بهره اى ندارد.
دعاى امام حسین (علیه السلام)
در آخر دعایى از امام حسین علیه السلام ، این گونه آمده است : اساءلک بکل اسم سمین به نفسک ، او انزلته فى شى ء من کتبک ، او استاءثرت به فى علم الغیت عندک ؛ تو را با هر اسمى که خود را به آن نامیده اى ، یا در یکى از کتابهایت آورده اى و یا در علم غیبت نگهداشته اى ، مى خوانیم .
عظمت خداى تعالى
کلام مبارک مولایمان ، سیدالشهداء، ابو عبدالله ، حسین بن على علیه السلام است که در دعاى عرفه فرمود: چگونه با آنچه که در وجودش محتاج توست ، بر (وجود) تو استدلال آوریم ؟! آیا جز تو را ظهورى است که تو را نیست ، تا آن ، مظهر تو باشد؟!.
پس ، خداى تعالى بالاتر و والاتر از آن است که ذاتش به واسطه خلقش شناخته شود، بلکه باید گفت که حقیقت غیر او شناخته نشود جز به او.
تفسیر توحید
صمد یعنى چه ؟ جناب ابن بابویه در توحید از حضرت سید الشهداء علیه السلام امام ابى عبدالله الحسین علیه السلام ، که : انما یعرف القرآن من خوطب به ، در باب تفسیر قل هو الله احد روایت کرده است که :
الصود الذى لا جوف له ؛ صمد آن کسى است که براى او جوف نیست . اجوف نیست ، جاى خالى ندارد، پر است .اگر یک خردل را، یک ذره را از حیطه وجودى او به در ببرى ، او را اجوف دانسته اى نه صمد.
ولایت امر بدیهى است !
اسلام یعنى شیعه ، شیعه یعنى اسلام ، قرآن یعنى على علیه السلام ، قرآن یعنى حسین علیه السلام ، قرآن یعنى بقیه الله علیه السلام ، قرآن ولایت ، ولایت یعنى قرآن و قرآن ناطق و قرآن که کتاب الله است ، اینها هیچ گاه از هم جدا نمى شوند و هیچ عارفى ، هیچ حکیم الهى و هیچ فرد مسلم و اهل قرآن نمى تواند به برهان دو دو تا، چهار تا از ولایت روگردان باشد، به خصوص که علماى امامیه اثنى عشریه در کنار سفره ولایت به مقامات رسیده و صاحب تصنیفات و تاءلیفاتى مى باشند، رکن اعظم آنها ولایت است و بدون ولایت محال است که انسان به جایى برسد.
بهترین عبادات
در تحف العقول از امام حسین علیه السلام نقل است که فرمود: گروهى خداى را براى شکر، عبادت کنند؛ این عبادت آزادگان است و بهترین عبادتها.
مرثیه جابر بر ابى عبدالله (علیه السلام)
عماد الدین طبرى در بشارت المصطفى روایت کرده است که : جابر بن عبدالله انصارى در زیارت امام ابى عبدالله الحسین علیه السلام در روز اربعین چنین گفت :
شهادت مى دهم که تو فرزند بهترین پیامبران و پسر سید مؤمنان ، و فرزند هم سوگند تقوى و سلاله هدایت و خامس اهل کسائى .
کوفیان بى وفا
فرزدق گاهى که حضرت امام حسین علیه السلام قصد عراق را داشت و فرزدق اراده حجاز را، حضرت او را دید و از او پرسید: ماوراءک ؟
قال : على الخبیر سقطت ، قلوب الناس معک و سیوفهم مع بنى امیه ، والامر ینزل من السماء .
فقال الحسین علیه السلام : صدقتنى . یعنى امام حسین علیه السلام از فرزدق پرسید: چه خبر دارى (از پس تو چه خبر است ؟)
گفت : بر آگاه برخورد کرده اى ، دلهاى مردم با تو است و شمشیرهاى شان با بنى امیه ، و امر از آسمان فرود مى آید.
امام علیه السلام فرمود: با من به راستى سخن گفتى .
شعر در مدح و رثاى اهل البیت (علیه السلام)
امام صادق علیه السلام فرموده است :
من قال فینا بیت شعر، بنى الله له بیتا فى الجنه ؛ کسى یک بیت شعر درباره ما بگوید، خداوند براى او بیتى در بهشت بنا مى کند.
و نیز آن امام به حق ناطق فرموده است : من انشد فى الحسین علیه السلام بیتا من شعر فبکى او تباکى فله الجنه ؛ کسى که در ماتم سالار شهیدان امام حسین علیه السلام بیتى سرود، پس گریست (اگر فعل بکى از تبکیه باشد، بدین معنى است که دیگران را به گریستن برانگیخت )، و یا خود را به گریه زد، مر او را بهشت است.
نویسنده : عباس عزیزى
آدرس مطلب : فضائل و سیره چهارده معصوم (علیهم الاسلام) در آثار استاد علامه حسن زاده آملی
نظر ()