اما باقر(علیه السلام) از پیامبر گرامی اسلام نقل کرده اند که آن حضرت فرمودند :‌مردی از اولاد من با جماعتی دیگر دراین محل (وادی فخ) کشته می شوند که ارواح آنها بر بدنهایشان به سوی بهشت سبقت خواهد گرفت.

و جبریل به من خبر داده که یکی از فرزندان تو در این مکان به شهادت می رسد که اجر دوشهید دارد.( مقاتل الطالبین ص 367)

امام جواد(علیه السلام) ‌نیز فرمودند: «لم یکن لنا بعد الطف مصرع اعظم من الفخ»

برای ما اهل بیت بعد از کربلا قتلگاهی بزرگتر از فخ دیده نشده است .

قسمتی از مقبره شهدای فخ در دامنه کوه فخ باقی مانده که در سال 1381 هجری شمسی دیواری اطراف آن کشیده و سنگ مقبره عبدالله بن عمر رقم دو بر آن نصب شده است. بنابر اقوال مشهور عبدالله بن عمر در منطقه معابده در محصب – با تشدید بر ص – دفن شده است و اینکه او در فخ دفن شده نقلی غیرمشهوراست.

در  شناسه حسین بی علی بن حسن نوشته اند: امام مجتبی(علیه السلام) فرزندی داشتند به نام حسن که به حسن دوم یا حسن مثنی معروف بود. او نیز پسری داشت به نام حسن که به حسن سوم یا مثلث شهرت یافت.

حسن سوم فرزندی داشت به نام علی که در هاشمیه بغداد زندانی شد و به واسطه برنامه های عبادی فراوان و قرائت قران جهت تنظیم اوقات نماز در زندان به "علی عابد" مشهور شد و در همین زندان بود که توسط منصور دوانیقی به شهادت رسید.

این شهید بزرگوار پدر جوانمرد غیوری به نام "حسین" می باشد که رهبری قیام در مدینه و آزاد سازی آن شهر را به عهده داشت و در هشتم ذی الحجه سال 169 هجری قمری و در سن 26 سالگی و با لباس احرام قبل از طواف کعبه شریف به دیدار رب البیت شتافت.

منابع:
پایگاه لبیک براساس 1- مقاتل الطالبین ص 364 الی 386 تالیف ابولفرج اصفهانی

2- مروج الذهب جلد 3ص 309 و تاریخ طبری ج 10 ص 24 الی 34